Başkalarını bilemem ama ben çok severim birilerinin duygularıma, düşüncelerime ve hayata bakış açıma tercüman olmasını. Kimilerine göre pek sevimsiz, kimilerine göre de tam bir duygu ve yaşam mühendisi olan Hıncal Uluç çok sevdiğim insanlardan biridir. Evet en sevdiğim yazarlardan biri olarak onun kısıtlamıyorum çünkü insan olarak fevkalade biri olduğunu düşünüyorum. Düşünceleri ve yazıları, geride kalan yıllar boyunca zaman zaman fenomene dönüşmüş, yaşama olan inancı ve bağlılığı ise ancak aşk ile ifade edilebilir. Yazısından sadece bir şiiri buraya koyacağım çünkü mutlaka tamamının okunması gerektiğini düşünüyorum. Yazıda şiirin tam metnini kullanmamış ama ben tam olarak burada yazmak istedim.
Aşk iki kişilktir!.. yazısını 21.03.2010 tarihli Sabah Gazetesinde lütfen okuyun.
Değişir yönü rüzgârın
Solar ansızın yapraklar.
Şaşırır yolunu denizde gemi
Boşuna bir liman arar.
Gülüşü bir yabancının
Çalmıştır senden sevdiğini,
İçinde biriken zehir
Sadece kendini öldürecektir.
Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk, iki kişiliktir.
Bir anı bile kalmamıştır
Geceler boyu sevişmelerden
Binlerce yıl uzaklardadır
Binlerce kez dokunduğun ten.
Yazabileceğin şiirler
Çoktan yazılıp bitmiştir.
Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk, iki kişiliktir.
Avutamaz olur artık
Seni bildiğin şarkılar.
Boşanır keder zincirlerinden
Sular, tersin tersin akar.
Bir hançer gibi çeksen de sevgini
Onu ancak öldürmeye yarar.
Uçarı kuşu sevdanın
Alıp başını gitmiştir
Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk, iki kişiliktir.
Yitik bir ezgisin sadece,
Tüketilmiş ve düşmüş gözden.
Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
Gece camlara sürtünürken.
Çünkü, hiç bir kelebek
Tek başına yaşamaz sevdasını.
Severken hiçbir böcek,
Hiç bir kuş yalnız değildir.
Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk, iki kişiliktir.
Aşk iki kişilktir!.. yazısını 21.03.2010 tarihli Sabah Gazetesinde lütfen okuyun.
Aşk iki kişilk değil de tek kişilik te olabir diyenlerin sözleri ise Ekşi Sözlükte yankılanmış. Yorumları okumak için lütfen tıklayın Aşk tek kişiliktir!..